S t a r e M i a s t o. Nowowznoszone budowle w tej dzielnicy winny być dosotosowane do ogólnego tła pod względem wysokości, rozmieszczenia i stylu (urządzenie wewnętrzne może być jaknajbardziej nowoczesne). Pamiątki kulturalne, historyczne, architektoniczne winny być otoczone należytą opieką i wyłączone z użytkowania prywatnego. Pozatem większych zmian, poza urządzeniami sanitarnemi, poczynić się tam nie da. Oczywiście czystość i porządek będą jednako, jak w całem mieście, przestrzegane.
P l a c L i t e w s k i. Najprawdopodobniej zostanie skwerem o niskiem strzyżonem, harmonijnie rozmieszczonem, estetyczniejszem, niż dziś, zadrzewieniu. Część jego stałaby się „placem narodowym” przeznaczonym na defilady i zgromadzenia publiczności w czasie uroczystości narodowych. Tam również stanąłby jakiś monumentalny pomnik, np. pomnik „Konstytucji 17 marca”, lub coś w tym rodzaju. W związku z tem poczynione byłyby pewne zmiany w graniczących z placem po obu stronach blokach budowli, w zależności również od mających tam powstać nowych gmachów.
T a r g z a M a g i s t r a t e m również częściowo zamienionyby został na skwer (przed kościołem OO. Karmelitów), częściowo zaś zabudowany przez hale targowe. Sprzedaż mięsa będzie stamtąd usunięta do hal osobnych, wybudowanych gdzieindziej. Targ się nieco „zeuropeizuje”.
Głos Lubelski z 10 I 1925 r. (Nr 10)
2 myśli na temat “„Wielki Lublin”. Projekty co do poszczególnych dzielnic. CZĘŚĆ I”