Ile śniegów na gór szczytach,
Ile gwiazd w niebios błękitach,
Ile kropel wody w morzu,
Ile chmur krąży w przestworzu,
Tyle ludzie potrzeb mają,
Z własnej winy krzywd doznają.
Lecz kto wcześniej grosz oszczędza,
Ten nie zazna co jest nędza,
Każdą troskę snadnie minie,
Bo złożony grosz nie zginie.
Da w starości plon obfity:
Żywot będzie wyśmienity,
Jednak o tem pamiętajcie, –
Każdy grosz w KASIE składajcie,
Spory się kapitał zbierze,
Człek z procentem go odbierze,
Szczęśliwe życie popłynie:
Troska, smutek z czoła zginie:
Więc korzystaj póki czasy,
Oszczędności nieś do KASY.
na ul. Narutowicza Nr 13.
Ziemia Lubelska z 8 II 1931 r. (Nr 37)