Józef Czechowicz Wieczór zimowy W zmierzchu i śniegu ogród to drzeworyt. Między smutnemi chochołami biegają dzieci. W zmierzchu i śniegu roztajały kolory. Szron świecił. *** Maleństwa, kulki futrzane, wełniane na krótkich nóżkach w pałąk - a moje dzieciństwo, tyloma już śniegami zawiane raz jeszcze smutkiem zawiało. *** Ciągną sanki, zostaje niebieski ślad; rzucają pociski śnieżne, … Czytaj dalej Wigilia… i koniec tematu. Wesołych… →