Oto miasto, które kocham - ciemny i głęboki dom nędzy , siedziba duchów przeklętych, mój dom i zjawy, którym nikt nie otwiera drzwi ani serc. Tam rozciąga się moje miasto żyjące w zmierzchu, gdzie tylko cienie zła i zapomnianej chwały, cień sprzedanych fortun i ubogich dusz. Z górującej nad niepewnym piekłem naszego losu wieży patrzę … Czytaj dalej Poemat o mieście Lublinie →