… czyli 18 lipca 1794, pod Dubienką, 5-tysięczny korpus generała Tadeusza Kościuszki starł się z liczącym 25 tys. żołnierzy korpusem rosyjskim pod wodzą generała Michaiła Kachowskiego. I chociaż bitwę uznaje się za nierozstrzygniętą, jako że obie strony ogłosiły swe zwycięstwo, to jednak przewagę w bitwie zdobyli Polacy, których straty były znacznie mniejsze od rosyjskich i wycofali się w uporządkowanym szyku. Sukces był możliwy dzięki fortyfikacjom polowym, zaprojektowanym przez Tadeusza Kościuszkę. Bitwa pod Dubienką była jednym z epizodów wojny w obronie konstyucji 3 Maja, zakończonej haniebnym czynem Stanisława Augusta, w którego rocznicę będziemy oblewać się wstydem już 24 lipca.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Dubienk%C4%85
122 lata wcześniej doszło do bitwy, w której wojska polsko-kozackie pokonały pod Ładyżynem kilkukrotnie silniejsze siły tatarsko-kozackie. Niestety, mimo wszystko było to pyrrusowe zwycięstwo, jako że zwycięzcy okupili wiktorię dużymi stratami, wskutek – nazwijmy to tak – „pewnej takiej lekkomyślności”.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_%C5%81ady%C5%BCynem
Źródło: pl.wikipedia.org
Gabinet Osobliwości 